در روشهای توزین دینامیکی مانند توزین با استفاده از باسکول محورکش یا روشهای توزین قدیمی تر که اغلب استاتیک بودند، مشکلاتی وجود داشت که باعث شد در بسیاری از کشورها، سیستم های توزین در حال حرکت سرعت پایین (LS-WIM) جایگزین آنها شود. در این سیستمها برخلاف روشهای قدیمی تر که اطلاعات وسیله ی نقلیه از جمله پلاک و نوع آن توسط کاربر و به صورت دستی ثبت می شود، همه ی اطلاعات مورد نیاز به صورت اتوماتیک ثبت می گردد. بنابراین نیروی انسانی مورد نیاز برای توزین کاهش می یابد. از طرف دیگر خودکار شدن عملیات توزین و ثبت اطلاعات لازم، احتمال خطا ی انسانی و سهل انگاری را برطرف می کند.
از آنجایی که با استفاده از این راهکار، امکان توزین وسایل نقلیه عبوری، بدون نیاز به توقف آنها فراهم می باشد، در یک بازه ی زمانی مشخص تعداد بیشتری از وسایل نقلیه سنگین را می توان توزین کرد. همچنین مشکل ازدحام وسایل نقلیه در صف توزین در محور های پر تردد، تا حد قابل توجهی کاهش می یابد.
این سیستم دارای دقت کمتر از ۲% می باشد و در سرعتهای زیر ۲۰ کیلومتر به کار می رود.
برای پیاده سازی چنین راهکاری در جریمه اضافه بار دو روش مختلف را می توان به کار برد:
مواردی که اشاره شد استفاده از توزین در حال حرکت سرعت پایین، برای کنترل اضافه بار می باشد. این راهکار در مشکلات ترافیکی مختلفی از قبیل جریمه اضافه بار در پاسگاهها پلیس و گمرکات و مرزها، دریافت عوارض و … قابل استفاده می باشد.